شبهای اجلاسیه دومین کنگره ملی هشت هزار شهید همدانی، تصویرسازی از حبیب حرم و دیگر شهدا رقم میخورد، یعنی چه؟ یعنی عدهای نقاش چیره دست با جان و دل با همه عشقی که در دل داشتند و به سر انگشتانشان سرازیر شده بود تصویر حبیب حرم را به بوم مینشاندند و شوق دیدار سردار از دلِ دلدادگان شهدا سَر میرفت.
راستش آخرین دیدار ما با سردار به نیمه دوم مهرماه سال ۹۴ و مراسم با شکوه تشییع حاج حسین بازمیگردد اما امشب، هنر و رنگ و بوم عجین شدند تا یاد سردار با صلابتِ همیشگی تاریخ ایران در دل تک به تک مهمانانِ شهدا متبلور شود.
هنری که از سربند سرخ یا زینب(س) سردار میگفت و بومی که هیبت بیتکرار ابووهب را نشان میداد و رنگی که خون سرخ حاج حسین همدانی که داد مظلوم از ظالم میستاند را فریاد میکرد.
اصلا رنگها به حرمت حاج حسین جان میگرفتند و آتش به دل ما میانداختند و حسرت نبودنش را ناقوسوار در ذهنمان مینواختند. البته که سردار به خواسته دلش رسید و به رفقایش پیوست ولی خب ما ماندیم و یک دنیا حسرت، یک عالم افتخارات به اضافه چند بوم نقاشی، که یاد ابووهب را برایمان زنده میکند.
گفتنی است؛ کارگاه نقاشی “روایت یاران” در حاشیه اجلاسیه کنگره، به همت ستاد اجرایی دومین کنگره ملی هشت هزار شهید استان همدان، انجمن هنرهای تجسمی انقلاب و دفاع مقدس، بنیاد فرهنگی روایت فتح و با همکاری سازمان بسیج هنرمندان برگزار شده است.
